Ρωτώ τον διπλανό μου, τον γείτονα μου, τον φίλο μου, τον συγγενή, ποιον θα ψηφίσει και γιατί; Θέλω να μάθω τι θα γίνει αύριο και μεθαύριο, το χθες δεν διορθώνεται πλέον. Δυστυχώς η απάντηση που παίρνω είναι, δεν θα πάω να ψηφίσω. Δηλαδή δράμα. Σκόρπιες ψήφοι, ίσον, δοκιμασία της αντοχής του Ελληνικού Λαού και πάλι…… δεν θα μας αξίζει η Ελευθερία, Δυστυχώς. Δεν μπορούμε να συνεργαστούμε, δεν κυβερνούμε. Μας εξουσιάζουν και είναι κρίμα.

Οι περισσότεροι Έλληνες Γκρινιάζουμε, πολλοί από εμάς Παρατηρούμε, κάποιοι από εμάς Απλώς Σχολιάζουμε, μερικοί θέλουμε να Παίξουμε Ξύλο και λίγοι Προτείνουμε Λύσεις. Όλοι Εμείς πότε θα μάθουμε ότι πρέπει να εκπαιδευτούμε στην Δημοκρατική Συμπεριφορά; Πόσος χρόνος χρειάζεται αυτός ο Λαός να Ανακτήσει την Ανάγκη, κάποιου Σχεδιασμού ενός προγράμματος Αγώνα; 
Δεν έχουμε απαντήσεις, χρειάζεται χρόνος να βρούμε τους ικανούς και να τους αναδείξουμε.

Είναι ανάγκη και θα επανέλθουμε…